وسایل کوهنوردی

کفش کوهنوردی

از قديم معروف بوده است که پا قلب دوم انسان و مخصوصا کوهنوردان است . بنابراين کفش که محافظ پا است از مهمترين وسايل و پوشاک کوهنوردي به شمار مي رود . کفش هاي قديم از چرم ساخته مي شد که بنا به شرايط مورد استفاده ضخامت و تعداد لايه هاي چرم متفاوت بود . يکي از اشکالات کفش هاي چرمي زمستاني وزن بالاي آنها بود که با اختراع لايه ها و پارچه هاي جديد با عناوين گورتکس - سيمپاتکس و تينسوليت تا حدي اين نقيصه جبران گرديده است . لايه گورتکس که در انواع پوشاک زمستاني کوهنوردي نيز بکار مي رود داراي خاصيت يک طرفه بودن است ؛ يعني تنها از يک طرف کاملا ضد آب و باد است و در نتيجه از داخل بخار و گرماي ناشي از تعرق و فعاليت را بخارج مي فرستد و از خيس شدن پوشاک زير و سرمازدگي جلوگيري مي کند . لايه سيمپاتکس نيز مانند گورتکس ضد آب و ضد باد و داراي قابليت تنفسي است . لايه تينسوليت نيز گرمازا بوده و در کفش هاي زمستاني و سنگين بکار مي رود . زيره کفش کوهنوردي نيز از لايه هاي مخصوصي ساخته مي شود که معروف ترين آن ويبرام ايتاليا است . همچنين اخيرا لايه اي شوک گير نيز ساخته شده که فشار ضربه هاي وارده به کف پا را کاسته و پا ديرتر خسته مي شود و در سرازيري زانوها کمتر آسيب مي بيند . با توجه به پيشرفت هايي که در زمينه ساخت کفش هاي کوهنوردي بدست آمده و به برخي از آنها در بالا اشاره شد ؛ امروزه براي هر نوع برنامه کوهنوردي و براي هر فصل و منطقه کفش خاصي ساخته شده و مورد استفاده قرار مي گيرد و ديگر عنوان کفش هاي چهار فصل يا همه کاره دور از ذهن مي باشد . به عنوان مثال در کفش هاي مخصوص سنگنوردي نوع کفش براي مرد و زن و همچنين بسته به جنس و نوع سنگ متفاوت مي باشد .
بطور کل مي توان کفش ها را به 6 دسته بزرگ به شرح زير تقسيم کرد :
کفش صعودهاي هيماليايي كه سه پوش و يا دو پوش هستند . نوع دوپوش از يک کفش کوچک و تنك مثل کفش رشته کشتي که بجاي بند داراي چسبک است تشکيل مي شود و اين کفش درون کفش اصلي که بزرگتر است قرار مي گيرد . مي توان شب در داخل چادر و کيسه خواب کفش بيروني را از پا درآورد و از پوش داخلي به عنوان جوراب و يا کفش داخل چادر استفاده کرد . در نوع سه پوش علاوه بر اين دو کفش يک لايه گتر بلند نيز بر روي کفش قرار مي گيرد که به دور کفش دوخته شده و تمام رويه و اطراف کفش را در بر مي گيرد . پوش دوم کفش يا از جنس چرم است و يا از جنس فايبر گلاس که نوع اخير شبيه کفش هاي اسکي است .
كفش كوهنوري سنگين در صعود هاي بلند زمستاني مانند ارتفاعات ايران بکار مي روند و داراي يک يا چند لايه فوق الذکر مي باشند و قابليت نصب کرامپون را هم دارند .
كفش كوهنوردي يا کفش نيمه سنگين که براي سه فصل اول سال مورد استفاده قرار مي گيرد .
كفش كوهپيمايي يا تركينك کفش هايي سبک است و براي صعود هاي يک روزه يا چند روزه سبک و کم ارتفاع بکار مي رود .
كفش راه پيمايي براي مسير هاي ساده و کفي استفاده مي شود . شبيه کفش هاي معمولي ورزشي و يا اسپرتکس هاي معروف مي باشند .
كفش سنگنوردي يا کتان سنگ جهت صعود هاي داخل سالن و يا سنگنوردي طبيعي بکار مي رود
نکات :
بعد از هر برنامه کفش را کاملا تميز کرده و داخل آن را با روزنامه پر کنيد تا هم رطوبت آن گرفته شود و هم حالت و فرم خود را حفظ کند . هيچگاه کفش خيس را براي خشك شدن در برابر حرارت مستقيم مثل آفتاب و آتش قرار ندهيد .
اول فصل زمستان کفش چرمي را کاملا با پيه شتر و يا گوسفند چرب کنيد و محل دوخت ها را نيز با موم عسل بپوشانيد تا آب وارد کفش نشود .
هنگام شب خوابي در برنامه زمستاني کفش ها را با روزنامه پر کرده و داخل يک کيسه نايلني قرار داده و در انتهاي کيسه خواب قرار دهبد تا يخ نزند . در غير اينصورت صبح روز بعد به پا کردن کفشي مانند آهن غير ممکن است

کوله پشتی

در ميان وسايل کوهنوردي پس از کفش مهمترين وسيله کوله پشتي مي باشد ؛ چون تمام وسايل مورد نياز کوهنورد براي صعود و فرود و شب خوابي در درون آن قرار مي گيرد . کوله ها از زمان قديم تاکنون دستخوش تغييرات فراواني شده اند ؛ بطوريکه امروزه اگر براي اولين بار براي خريد کوله به يک فروشگاه وسايل کوه برويد شايد از ديدن سايزها و رنگها و اشکال مختلف آنها سرتان گيج رود ! بنابراين لازم است با مشورت يک فرد خبره و باتوجه به نيازتان کوله اي مناسب اختيار کنيد تا هميشه و در همه حال بهترين همدم شما باشد چون اگر شکل و اندازه کوله مناسب بدن و برنامه شما نباشد ممکن است بر اثر فشارهاي وارده بر شانه و ستون مهره ها براي هميشه از کوله و کوهنوردي و حتي از زندگي سير شويد .
برخي از کوله هاي قديمي که امروزه نيز گاها استفاده مي شوند داراي يک زين فلزي در خارج از کوله هستند که با پشت فرد در تماس است و چون بار را به تناسب بين شانه و پشت و کفل تقسيم مي کند براي بارکشي هاي سنگين و حتي در موارد اظطراري براي حمل مجروح مناسب است . اشکال اين کوله ها وزن بيشتر و ارتفاع و پهناي زياد است . چون در مسيرهاي تنگ يا داراي شاخه هاي درخت و يا سنگنوردي بايد از کوله هاي باريکي استفاده کرد که عرض آن بيشتر از بدن نباشد . کوله هاي قديمي داراي جيب هايي نيز در پشت و طرفين هستند که مي توانيد وسايل ضروري و دم دست را در آنها قرار دهيد . ولي کوله هاي جديدتر که بيشتر براي برنامه هاي فني و يا زمستاني بکار مي روند بجاي جيب هاي بيروني داراي يک جيب بزرگ در روي سر کوله هستند و بعضا نيز در بخش انتهايي کوله محفظه اي را جداکرده اند که داراي زيپ است و مي توان براي وسايل ضروري و يا کيسه خواب از آن استفاده کرد ؛ در دوطرف و پشت کوله نيز بندهايي براي بستن وسايلي مانند فوم / زير انداز و کلنگ و باتوم و کرامپون و ... تعبيه شده است .
جنس کوله ها معمولا صد درصد ضد آب است که در انواع جديد از پارچه هاي گورتکس که سبکتر نيز هستند استفاده مي شود . رنگ کوله نيز مانند لباسها بايد بشکلي باشد که متضاد با محيط برنامه موردنظر شما باشد تا از دور کاملا به چشم بيايد که اين مسئله در صورت گم شدن و يا مجروح و زمينگير شدن به جستجوگران کمک زيادي مي نمايد . بنابراين کوله ها معمولا به رنگ هاي قرمز و زرد و آبي ساخته مي شوند .
نوعي از کوله ها که به رنگ سبز و يا پلنگي هستند مخصوص شکارچيان و يا سربازان است که مي خواهند در استتار باشند .
اندازه کوله ها را برحسب فضاي داخل آن و با واحد ليتر اندازه گيري مي نمايند که معمولا از 30 تا 100 ليتر متفاوت است . کوله هاي 30 ليتري براي برنامه هاي يک روزه بدون وسايل خواب و يا دوچرخه سواري مناسب هستند که البته نوع مخصوص دوچرخه آن داراي بندک نبوده و در آن نيز با يک زيپ بزرگ نيم دايره باز مي شود . هميشه کوله اي را انتخاب کنيد که پس از قرار گرفتن تمام وسايل ديگر فضايي خالي نداشته باشد تا شکيل و خوش فرم به پشتتان بنشيند . اگر کوله بزرگتر باشد از فرم خارج شده و با لنگر انداختن موجب خستگي و آزار شما ميشود و اگر کوچکتر هم باشد که مجبوريد مقدار زيادي از وسايل را به دور کوله آويزان کنيد و يا در دست بگيريد .
نوعي کوله نيز طراحي شده است که مخصوص حمل کودک است و علاوه بر جاي مخصوص نشستن کوک که در حمايت هم باشد و سقوط نکند داراي تعدادي جيب نيز براي وسايل ضروري است ، امروزه کوله هاي مخصوصي نيز براي نوجوانان و بانوان ساخته مي شود که متناسب با فيزيک بدني آنهاست .
بخشي از کوله که با پشت فرد در تماس است شايد مهمترين بخش باشد که بايد مانع از چسبيدن کوله به پشت و عرق کردن شود . کوله ها معمولا بند بزرگي در قسمت پايين دارند که بدور کمر پيچيده مي شود و در حفظ تعادل موثر است . برخي نيز داراي بندکي مشابه و در جلوي سينه هستند که تعادل بالاي کوله را حفظ مي کند ولي موقع صعود که تنفس و حرکت سينه زياد و سريع است بهتر است که بسته نشود و فقط موقع پايين آمدن آنرا ببنديد .
کوله هاي باريک و لوله اي شکلي با جنس ضخيم نيز براي غارنوردي و آبشارنوردي ( دره نوردي ) ساخته شده اند که مناسب مسيرهاي تنگ و خيس و خشن است .
موقع چيدن كوله وسايل سخت و فلزي را در تماس با بدنه كوله قرار ندهيد كه اگر در پشتتان باشد باعث آزار و اگر در اطراف باشد بر اثر كشيده شدن كوله به در و ديوار باعث پارگي كوله مي شود . وسايل را طوري بچينيد كه سنگين تر ها در نزديك پشت و بالاي كوله باشند و همچنين وسايل را به ترتيب استفاده داخل كوله قرار دهيد . در يك كلام كوله چيني خود يك هنر است كه با تمرين در شرايط مختلف روز و شب و هواي سرد و گرم و با دستكش هاي كلفت و ... بدست مي آيد . جاي وسايل را كاملا بخاطر داشته باشيد تا با چشم بسته هم بتوانيد وسيله مورد نظر را بيابيد ! مواد سوختي را در ظروف با در محكم و چند لايه پلاستيك قرار دهيد تا نشت آن باعث خرابي كوله و لباس و غذاها نشود .
توصيه : در خريد کوله و همه وسايل کوهنوردي چون با آسايش و حتي جان شما سروکار دارد به قيمت فکر نکنيد و بيشتر به کيفيت و دوام و راحتي و وزن کم آن بها دهيد ؛ همچنين وسايل خود را تخصصي نماييد و بدنبال کوله اي براي همه برنامه ها و يا کفشي براي همه فصول نباشيد .
کلام آخر هم اين که بقول معروف بايد چند تا کوله را کهنه و يا پاره کنيد تا بتوانيد کوله مناسب خود را پيدا کنيد

. کيسه خواب نيز از وسايل ضروري يک کوهنورد است که بيشتر در برنامه هاي چند روزه که احتياج به شب ماني در کوه دارد استفاده مي شود .
خواب يکي از ضروريات انسان مخصوصا براي تجديد قوا مي باشد . بنابراين کيسه خواب راحت و نرم و گرم از اهميت بالايي برخوردار است کيسه خوابها به دو نوع پر و الياف تقسيم بندي مي شوند . کيسه خوابهاي پر که حاوي پر قو هستند از قديم بسيار مورد توجه بوده اند . تنها نقيصه کيسه خواب پر اينست که اگر خيس شود خشک شدن آن به زمان زيادي نياز دارد و خيس شدن در زمستان نيز برابر با يخ زدگي و يا مرگ است ! براي رفع اين نقيصه الياف جديدي به شکل لوله هاي تو خالي ساخته شده و در ساخت کيسه خوابهاي جديد و حرفه اي از آنها استفاده مي شود . اين الياف با وجود سبکي از حجم بالايي برخوردارند که بسته بندي در کوله را کمي مشکل مي سازد . البته اين نقيصه نيز در الياف جديد به نام ترمو لايت برطرف شده است .
چون كيسه خواب پر هنوز طرفداران زيادي دارد كمي درباره آن بيشتر توضيح مي دهيم . ميزان پر موجود در كيسه خواب بصورت درصد كرك و ساقه پر بيان مي شود . مثلا پر 60/40 يعني 40 درصد آن ساقه و 60 درصد آن كرك پر است . بدين ترتيب كيسه خوابهاي 70/30 و 80/20 و 90/10 و 95/5 نيز موجود است . كه اين نوع آخر بسيار حرفه اي و مخصوص صعودهاي بلند مي باشد . لازم بذكر است كه هرچه درصد كرك پر بيشتر باشد كيسه خواب گرمتر و سبك تر است .
دماي مطلوب كيسه خوابها نيز با سه دماي حداقل و راحت و حداكثر بيان مي شود . مثلا 10و17- و 25- درجه سانتيگراد يعني اين كيسه خواب براي دماي بين 10 درجه بالاي صفر تا 25 درجه زير صفر مناسب است ولي 17- درجه سانتيگراد راحت ترين و مطلوبترين دماي آنست و نزديك به دماي حداقل از گرما و نزديك به دماي حداكثر از سرما اذيت خواهيد شد . دماي حداكثر يا نهايي تنها از يخ زدن اعضاي بدن جلوگيري مي كند و شما خواب خوبي در اين دما نخواهيد داشت . بنابراين در خريد كيسه خواب به دماي حداقل بيشتر توجه شود . ضمنا هرچه كيسه خواب درصد كرك بالاتري داشته باشد دماي متوسط آن به دماي حداكثر نزديكتر مي شود و اصطلاحا قويتر است .
و باز هم همان حرف تكراري كه با توجه به برنامه خود كيسه خواب را تهيه كنيد . يعني حداقل بايد دو كيسه خواب داشته باشيد يكي براي بهار و دماهاي بالاي صفر و يكي براي پاييز و زمستان و دماهاي زير صفر . تابستانها هم كه لخت مي خوابيد تا پشه ها دلي از عذا در بياورند .
كيسه خوابهايي كه در ايران موجود است تا حدود 45- درجه سانتيگراد هستند و جوابگوي آب و هواي ايران هستند . هرچند مي توان با افزايش لباس و پوشيدن البسه پر نيز به گرماي بدن افزود .
در مورد طول كيسه خواب حتما از طول بدن شما بلند تر باشد تا در صورت نياز بتوانيد كفش و يا ظرف آبتان را شب در ته آن بگذاريد كه تا صبح يخ نزند .
در خانه و زماني كه از كيسه خواب استفاده نمي كنيد آن را بصورت باز از چوب لباسي آويزان كنيد تا پر هاي آن پف كند و اصطلاحا نشكند . چون شكستن پر و خوابيدن آنها بر روي هم از دماي كيسه خواب مي كاهد .
نكته : حتما موقع خواب از لباس زير خشك استفاده كنيد . چون اگر تنها زيرپوش شما بر اثر تعرق خيس شده باشد و داخل ده تا كيسه خواب هم كه برويد باز سرما خواهيد خورد

چادر جزو وسايل گروهي كوهنوردي و خانه متحرك كوهنورد مي باشد .
بطور كل چادر ها به دو نوع كمپينگ و ارتفاع تقسيم مي شوند . نوع كمپينگ مخصوص ارتفاعات پايين و نيمه اول سال مي باشد ؛ نوع ارتفاع نيز براي ارتفاعات بالا و برنامه هاي نيمه دوم سال است .
چادرهاي ارتفاع برخلاف چادرهاي كمپينگ داراي ارتفاع و وزن كمي مي باشند و معمولا به شكل گنبدي هستند كه با تيرك هاي سبك فلزي ( آلومينيوم يا تيتانيوم ) و يا فايبر گلاس مقاومت خوبي در برابر بادهاي تند ارتفاعات داشته و سريع برپا و يا جابجا مي شوند . جنس بدنه چادر ها معمولا از پارچه داراي قابليت تنفسي گورتكس مي باشد . چادر هاي ارتفاع و بعضا كمپينگ معمولا دو پوش هستند كه پوش خارجي آن ضد آب و باد و پوش داخلي گورتكس است . بين اين دو لايه نيز حدود ۱۰ سانتيمتر فاصله براي تبادل هوا وجود دارد .
يكي از نكات مهم در استفاده از چادر ، جلوگيري از تعرق آن است كه با تنظيم و باز كردن پنجره ها و يا درچه هاي تعبيه شده در بدنه چادر امكان پذير است . همچنين در صورت يكي شدن دماي داخل و خارج چادر بر روي بدنه داخلي بر اثر تنفس و بازدم افراد برفك ايجاد مي شود كه با گرم شدن هوا در نزديكي صبح تبديل به آب شده و همه وسايل داخل چادر را خيس مي كند و خيس شدن كيسه خواب و لباس هاي پر در زمستان يعني اول بدبختي و دردسر .
چادر هاي ارتفاع كه معمولا از ۱ تا ۴ نفر ظرفيت دارند با داشتن پوش دومي بزرگتر از خود چادر ، داراي دو بخش اضافي در جلوي دو در چادر است كه يكي بعنوان انبار وسايل و لوازم غير ضروري براي خلوت شدن داخل چادر و از فضاي ديگر نيز بعنوان آشپزخانه بمنظور جلوگيري از كثيف شدن و يا آتش سوزي داخل چادر استفاده مي شود

 

طناب کوهنوردی

 

همانطور که می دانيد يكي از وسايل قديمي ، اوليه و ضروري كوهنوردي ، طناب است . در كوهنوردي زمستاني و هيماليايي ، غارنوردي ، سنگنوردي ، يخنوردي و دره نوردي ، طناب از وسايل اصلي در صعود و فرود مي باشد . در واقع ساير ابزار فني كوهنوردي به نوعي در ارتباط و تماس با طناب مي باشند . طناب وسيله ارتباطي و حمايتي بين كوهنوردان مي باشد .
طناب هاي كوهنوردي داراي قطر ها و كاربردهاي متنوعي به شرح زير مي باشند :
قطر طناب به میلیمتر / كاربرد / تحمل شوك به کیلوگرم / تحمل وزن به کیلوگرم
3 / بندكفش ، بند حمايت چكش و ساير ابزار / صفر / 250
5 / طنابچه پروسيك ، ركاب / صفر / 620
7 / طناب انفرادي ، فرود دولاي اظطراري ، بلوك / صفر / 1335
8 / طناب انفرادي ، فرود دولاي اظطراري ، بلوك / 490 / 1700
9 / طناب انفرادي ، دولا صعود و فرود ، بلوك ، صندلي / 570 / 1990
11 / يك لا صعود و فرود / 1050 / 2800
12 و 13 / تيرول

اخيرا سايزهاي ميانه و زوج ديگر نيز توسط كارخانجات مختلف ساخته شده است ؛ مانند 10.5 میلیمتر و غیره . معمولا طنابهاي سايز فرد براي سنگنوردي و سايز زوج براي يخنوردي بكار مي روند . بر خلاف طناب هاي معمولي و پلاستيكي كه الياف آن بصورت مارپيچي بدور هم پيچيده و در نتيجه رويه آنها مواج است ؛ طناب كوهنوردي از رشته هايي موازي و سفيد رنگ از جنس ابريشم مصنوعي و پريلون در داخل يك روكش محافظ رنگارنگ و بافتني تشكيل شده است . در شركت هاي مختلف توليد كننده طناب كوهنوردي ، رنگ و يا شكل بافت اين روكش متفاوت مي باشد .
يك حلقه طناب صعود و فرود كوهنوردي معمولا 50 يا 40 متر طول و 10 تا ۱۱ ميليمتر قطر و هر متر آن دو تا سه هزار تومان قيمت دارد ! در دو سر طناب يك نوار چسب سفيد رنگ وجود دارد كه مشخصات طناب از قبيل قطر ، طول ، كاربرد ، خصوصيات فيزيكي و ... با علايمي مشخص و استاندارد نوشته شده است . برخي از خصوصيات فيزيكي كه در طنابهاي جديد ديده مي شود عبارتند از : ضد آب بودن ( مخصوص صعود هاي زمستاني ، غارنوردي و يا دره نوردي ) ، مقاومت در برابر سايش به لبه هاي تيز و برنده ، مقاومت در برابر مواد شيميايي و ... . بطور كل طنابهاي كوهنوردي به دو نوع استاتيك و ديناميك تقسيم بندي مي شوند .

تعاريف :
۱ - طناب ديناميك : بدليل موازي بودن رشته هاي داخلي و جنس آن حالت ارتجاعي دارد و هنگام سقوط كوهنورد كمي افزايش طول ميابد كه در نتيجه باعث كاهش ميزان ضربه وارده به كوهنورد مي گردد . كاربرد اصلي آن در جايي است كه احتمال سقوط وجود داشته باشد ، مانند سنگنوردي و يخنوردي .
۲ - طناب استاتيك : رشته هاي داخلي آن كمي حالت بافت مارپيچي داشته و فاقد حالت ارتجاعي بوده و كاربرد آن بيشتر در جايي است كه بر روي طناب صعود و فرود انجام مي گيرد . مانند غارنوردي و صعود زمستاني ( هيماليايي ) .
۳ - تحمل شوك : شوك ناشي از وزنه اي ( با عدد مشخص شده در جدول فوق ) از ارتفاع يك متر .
۴ - تحمل وزن : تحمل وزني ( با عدد مشخص شده در جدول فوق ) در طول طناب بدون هيچ سقوط و شوكي .
۵ - طناب انفرادي : طناب شخصي كه هر كوهنورد ( در هر رشته اي ) بايد در كوله خود داشته باشد . قطر اين طناب بين ۶ تا 9 میلیمتر و طول آن بین 6 تا 7 متر است . اين طناب در مواقع مختلف كاربردهاي فراواني دارد ؛ از جمله : درست كردن صندلي اظطراري فرود و صعود ، حمل مجروح و ... . 6 - تيرول : طنابي كه بين دو نقطه مرتفع ( دو سوي يك دره و يا رودخانه ) بصورت افقي و يا شيب دار بسته شده و جهت حمل و انتقال بار و يا افراد از آن استفاده مي شود

نكات ايمني :
۱ - هيچگاه طناب روي لبه تيز سنگ و خاك كشيده نشود ! ۲ - مواظب باشيد كه طناب داخل مواد روغني نيافتد ! ۳ - طناب را تنها با آب سرد ( يا بسيار ولرم ) بشوييد . در صورت نياز از مواد شوينده اي كه براي پوست انسان مضر نيستند ( مانند صابون ، مايع دستشويي ، شامپو و ... ) نيز مي توانيد به اندازه کم استفاده كنيد ! ۴ - طناب شسته شده را بدور از تابش مستقيم آفتاب و منابع حرارتي ديگر پهن كنيد تا جريان هوا آنرا خشك نمايد ! ۵ - هنگام صعود هاي متوالي از هر دو سر طناب استفاده كنيد تا پيچش ، اصطكاك و ساييدگي در تمام طناب تقسيم شود . ۶ - تعداد شوك هايي كه يك طناب مي تواند تحمل كند محدود است ، بنابر اين از كارهايي كه شوك هاي متوالي به طناب وارد مي سازد (‌ مانند بكسل ماشين ، طناب كشي و ... ) با طناب كوهنوردي خودداري نماييد ! ۷ - از طناب ديگران كه نميدانيد چه بلاها و شوك هايي را تحمل كرده است در صعودهاي جدي استفاده ننماييد ! ۸ - و مهمترين نكته اين كه طناب جان كوهنورد است . هيچگاه جان خود و يا ديگران را لگد نكنيد !!

 

یخ‌شکن:

 

ابزار فلزی تیغه و سُخمه داری است که می‌توان با بند به زیر کفش وصل کرد تا از لغزش بر روی یخ و برف جلوگیری شود.

گام برداری با کفپوش یخ شکن (روش فرانسوی) برای بسیاری از فعالیتهای کوهستانی از راه پیمایی روی یخچال‌ها گرفته تا اسکی کوهستانی بسیار معمول می‌‌باشد. این شگرد کلید کشف مکان‌هایی بکر با طبیعت زیبا می‌‌باشد.

ولی راه رفتن با یخ شکن بر خلاف ظاهر ساده آن نیازمند توجه زیادی است زیرا لغزش، سر خوردن و از دست دادن تعادل می‌تواند به فروافت و سقوط جدی بیانجامد. بهره گیری از یخ شکن چه روی برف سخت و چه بر روی یخ نیاز به آشنایی کامل با روش کاربرد آن دارد. همیشه پا را بازتر از زمانی نگه دارید که به طور عادی راه می‌‌روید.

هرچه شیب تند تر باشد بر روی قوزک پا فشار بیشتر خواهد بود. بکوشیدگامهای کوچک برداشته و گرانیگاه خود را درست میان پاهایتان قرار دهید. حین پایین آمدن با طناب با شیب در یک راستا قرار بگیرد بطوری که لگن خاصره عمود بر پا قرار بگیرد. وقتی برف نرم بوده یا مانند گرد باشد، زیر یخ شکن گلوله‌های برفی تشکیل می‌شود و موجب می‌شود که سخمه‌های آن از کار بیافتد. برای حل این مشکل همیشه زیر یخشکن از کف پوش‌های ضد برف بهره بگیرید. تبر یخ نیز کمک بزرگی برای پیشروی به حساب می‌آید زیرا نه تنها هنگام صعود به عنوان تکیه گاه به کار برده می‌شود بلکه بدر هنگام سر خوردن می‌توان با آن ترمز نمود .

روش‌های ترمز را تمرین کنید. گونه‌های سقوط نیاز به واکنشهای کاملاً متفاوت دارد. بهتر است هنگام حرکت روی برف سخت یا یخ نوک تبر را به طرف پشت بگیرید. در صورتی که لیز خوردید نوک تبر را در درون برف یا یخ فرو برده تا شما را بازبایستاند. روی برف صاف یا گردی بخش بیلچه بهتر است جلو باشد تا زودتر حالت ترمز را بدست آورید

كاكاپشن، شلوار، كلاهپشن، شلوار، كلاه